چه کسی دروغ می‌گوید؟

اشاره: همان گونه که در تصویر مشاهده می­‌کنید و در ایام انتخابات هم زیاد دیدید، مدعیان اصلاحات دروغ را ممنوع نمی­‌دانستند، بلکه «دروغ ممنوع» را ممنوع اعلام کردند، یعنی دروغ را آزاد اعلام کردند. جالب اینکه رئیس جمهور قانونی و منتخب مردم و مورد تأیید رهبر معظم انقلاب را به دروغ­‌گویی متهم کردند و از همان ابتدا دروغ و تهمت و توهین و بی­‌ادبی و خشونت را، روی­‌کرد اصلی خویش قرار دادند.

 میرحسین موسوی با چند دروغ بزرگ پا به عرصه­‌ی رقابت­‌های انتخاباتی گذاشت. نخست اینکه خود را معتقد به ولایت فقیه و پیرو رهبر معظم انقلاب معرفی کرد. دیگر اینکه مشی خود را قانون گرایی با محوریت قانون اساسی اعلام کرد و مهم­تر از همه اینکه مدعی شد پیرو حضرت امام خمینی (ره) می باشد. این دروغ­‌ها باعث شد بخشی از امت شهید پرور – که ساده دل تر بودند - به سمت میرحسین تمایل پیدا کنند. همان موقع با اینکه این جانب می­‌دانستم میرحسین در چه حال و هوایی سیر می­‌کند، اما عرض کردم میرحسین خطری برای نظام مقدس جمهوری اسلامی نیست و دلایل خود را نیز اعلام کردم [لینک]. جدی شدن رقابت باعث بروز چهره واقعی میرحسین شد. آنجا که غرور و نخوت خود را ، تمام قد در معرض نمایش قرار داد؛ آنجا که بارها و بارها به رئیس جمهور منخب مردم تهمت دروغ زد، او را مسخره کرد و از بدیهی­‌ترین اصول شناخته شده اخلاق و ادب دوری جست و آنجا که با نفاق شیطانی، سعی در انحراف افکار عمومی و گل آلود کردن جریان شفاف خدمت رسانی شد.

از آنجا که دروغ دیرنمی­‌پاید، هر چه از بمب خبری ورود میرحسین به عرصه انتخابات دهم گذشت، هواداران اندکش، کمتر شدند، چرا که اصولاً اغلب ایشان طرف­دار میرحسین نبودند، بلکه ارادتمندان امام خمینی(ره) و دل بسته اسلام ناب محمدی(ص) و نظام مقدّس جمهوری اسلامی بودند و فریب ظاهر دروغین میرحسین را خورده بودند. بخشی از مردم غیور و انقلابی که دور میرحسن جمع شده بودند، بلافاصله سؤال­‌هایی پرسیدند که هیچ گاه پاسخ داده نشد.

مردم از میرحسین می­‌پرسیدند: از کدام امام سخن می­‌گویی؟ اگر منظورت امام خمینی(ره) است، که امام همواره تعریف دشمن را نشانه انحراف می دانستند [لینک]، پس چرا امریکا و انگلیس و رژیم صهیونیستی برای تو (میرحسین) هورا می­‌کشند. چرا منافقین از تو طرف­داری می‌کنند؟ چرا به نظام تهمت می­‌زنی؟ چرا برای ادعای تقلبت حتی یک دلیل نداری؟ تو که دم از قانون می­‌زدی، پس چرا پس از انتخابات و پس از سخنان رهبر انقلاب و اعلام نظر شورای نگهبان، مردم را به خیابان کشاندی تا آن جرائم اتفاق افتاد؟ وقتی آن جرائم اتفاق افتاد، چرا با بیگانگان و دشمنان هم‌نوا و هم­‌داستان شدی؟ چرا رسانه­‌های امریکای جهان خوار و انگلیس کثیف از تو حمایت کردند؟ تو که خود را بسیجی می‌دانستی، چرا طرف دارانت با اشاره تو، به بسیج و بسیجی حمله ور شدند؟ چرا مردم عادی را کتک زدند و کشتند و اموالشان را به آتش کشیدند؟ مردم سؤال می­‌کنند که آیا این بود صداقت و اخلاق و خط امامی که از آن دم می­‌زدی؟ این گونه بود که همان اندک طرف­دارن هم از اطراف میرحسین پرکشیدند و آنچه باقی ماند، عوامل گروهک­‌ها و معدود کسانی (چند هزار نفر در کل ایران) که اساساً با نظام و اسلام سر مخالفت دارند، که باید گفت این تعداد اندک و این معاندین با نظام و اسلام مبارک میرحسین!

بار دیگر به تابلو مدعیان اصلاحات نگاه کنید! روی «دروغ ممنوع» خط قرمز کشیده‌اند نه روی «دروغ»! یعنی دروغ را ممنوع ندانسته­‌اند، بلکه «دروغ ممنوع» را ممنوع اعلام کرده‌ا‌‌ند، یعنی دروغ را آزاد می‌­دانند. این گونه است که با دروغ به میدان آمدند، با دروغ ادامه دادند و همچنان دروغ می‌گویند. دیدیم که دروغ دیرنمی‌­پاید و یادمان نمی­‌رود که دروغ­‌گو دشمن خداست.